بسم الله...
امشب هوای باغ نگاهم بهاری است
واژه به واژه کار دلم بیقراری است
باران و رود و چشمه و دریا قلم شدند
برگ درخت و بال ملک دفترم شدند
بیتابم امشب و تب شعری گرفته ام
با جمع شاعران شب شعری گرفته ام
.
.
.
سعدی! نگاه کن به رخش باز جان بگیر
ازباغ های نخل علی ((بوستان )) بگیر
حافظ! بیا و شاعر این بارگاه باش
یعنی((غلام شاه جهان باش و شاه باش))
پژواک بی نهایت خورشید نور او
ای مولوی زشمس جمالش بگو بگو...
((شیر خدا و رستم دستانم آرزوست))
چون نام رستم آمده اینبار وقت اوست
فردوسی! از شکوه نبردش چه دیده ای
آیا شجاعت علوی را شنیده ای؟!
قطبین عالم است سر تیغ ذوالفقار
از ضربه های دستش ((لا یمکن الفرار))
نیما! برای پیرهنش شعر نو بگو
از سادگیش از نمک و نان جو بگو
اواز هجوم زخم زبان خون به دل شده
سهراب! در مسیر علی آب گل شده
قیصر! میان کوچه علی سر به زیر شد
عمر گلش بگو چقدَر زود دیر شد...
مجید تال

بسم الله

مولای ما نمونهء دیگر نداشته است

اعجاز خلقت است و برابر نداشته است

وقت طواف دور حرم فکر می کنم

این خانه بی دلیل ترک برنداشته است

دیدیم در غدیر که دنیا به جز علی

آیینه ای برای پیمبر نداشته است

سوگند می خورم که نبی شهر علم بود

شهری که جز علی در دیگر نداشته است

طوری ز چارچوب در قلعه کنده است

انگار قلعه هیچ زمان در نداشته است

یا غیر لافتی صفتی در خورش نبود

یا جبرِییل واژه ی بهتر نداشته است

چون روز روشن است که در جهل گمشده است

هر کس که ختم نادعلی بر نداشته است

این شعر استعاره ندارد برای او

تقصیر من که نیست برابر نداشته است

سید حمیدرضا برقعی

جناب آقای نوازنی زمزمه های برپایی یکی از بزرگترین فعالیت های شعری استان البرز تحت

مطرح استان و شاعران توانمند حوزه ی آیینی کشور چه انتظاری از این اتفاق شعری دارید؟

این یک اتفاق خوب است اگر تمام آنچه را که برگزار کنندگان این سالیانه در پی اش هستند

محقق شود .دعوت شاعران مطرح استان از هر طیف و سبک و زبان و... فارغ از نگاه هایی

که شاعران را طرد می کند و با انگیزه ی رونق وضعیت شعری استان البرز حرکت خوب و

ارزشمندیست .این فضا باید آنقدر امن و به دور از بازی های گروهی و سبکی باشد که

فرصت شکوفایی اندیشه های جدید شعری و زبانی را بدهد و شاعرانی که تا کنون به دلایلی

خود را از عرصه های شعری کنار کشیدند نسبت به این کار اقبال نشان بدهند.

سخن یا پیشنهاد پایانی شما؟

در زمینه ی شعر آیینی طرحی رو می خواهم مطرح کنم که امیدوارم مسئولین به آن جدی نگاه

کنند ،ما جلسات شعری موفقی در کشور داریم شب شعرهای آیینی که نه تنها در میان شاعران

جای خود را باز کرده بلکه باعث گرایش مخاطب عام ،مردم عادی، نیز شده است ،به عنوان

نمونه شب شعر عاشورای شیراز و ...چقدر خوب و ارزشمند هست که با برنامه ریزی دقیق

در استان البرز و با هدف اقبال مردم به سمت شعر آیینی و نهادینه شدن آن و انسجام شاعران

چنین اتفاقی در کرج و استان رخ بدهد یک برنامه ی بلند مدت و دقیق که علاوه بر یک

حرکت ادبی_ آیینی ،یک مجلس فراگیر مذهبی و سنتی نیز خواهد بود و امید است که با حمایت

مالی و معنوی مسئولین به زودی شاهد این رخداد باشیم .

رهبر معظم انقلاب: "اين روزها مصادف است با عيد مبارك ولادت امير مؤمنان (سلام اللّه عليه) كه پدر امت بود. مردم ما روز سيزدهم رجب را «روز پدر» ناميده‌اند. امام بزرگوار ما در حق اين ملت و در حق اين كشور پدرى كرد. پدر امت، يعنى مظهر مهربانى و رحمت و مظهر اقتدار و صلابت و شخصيت؛ استحكام شخصيت پدرانه، در كنار محبت و مهربانىِ پدرانه. علاوه‌ى بر اينها، امام پدر جنبش اسلامىِ امروز در دنياى اسلام است." (1391/04/13)

دوست داشتن امام على عليه السلام

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:

- دوستى على گناهان را فرو مى ‏خورد همچنان كه آتش هيمه را. ⁽¹⁾

- سر لوحه كارنامه مؤمن، دوستى على بن ابى طالب است. ⁽²⁾

- هرگاه خداوند عشق و دوستى على را در دل مؤمنى استوار سازد و با اين حال قدمش بلغزد (خطايى از او سر زند) در روز قيامت قدمش را بر صراط استوار نگه دارد. ⁽³⁾

دشمن داشتن امام على عليه السلام

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به على عليه السلام:

- تو را جز مؤمن دوست ندارد و جز منافق دشمنت ندارد. ⁽⁴⁾

احاديث در اين زمينه بسيار زياد و بلكه متواترند.

امام على عليه السلام: اگر با اين شمشيرم بر بينى مرد با ايمان زنم كه مرا دشمن گيرد،هرگز با من دشمنى نكند و اگر همه دنيا را به منافق دهم تا مرا دوست دارد،هيچگاه دوستم ندارد. و اين از آن روست كه قضا جارى گشت و بر زبان پيامبر امى گذشت كه فرمود:اى على! مؤمن تو را دشمن ندارد و منافق دل به دوستى تو نسپارد.⁵

پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله فرمودند: همانا وصى من، رازدار من و بهترين بازماندگانم و كسى كه وعده‏ ام را به كار مى‏ بندد و دينم را ادا مى‏ كند على بن ابى طالب است...

بقیه در ادامه مطلب....

عن زرارة عن أبی جعفرعلیه السلام فی حدیث قال أمّا لو أنّ رجُلاً صامَ نهارَهُ و قامَ لیله وتصدّق بجمیع مالِه وحَجّ جَمیع دَهره و لم یعرف ولایة ولی الله فیوالیَه و تکون جمیع أعمالِه بدلالةٍ مِنه الیه ما کانَ له عَلی اللهِ حقّ في ثوابه ولا کان مِن اهل الإیمان.

عن ابی برده قال رسول الله صلی الله علیه و آله :

تعابیر امام را هرجا بکار ببرید به شما تندرو خواهند گفت

این آن ویژگی امام است كه فقط آموزش ندیده بلكه تربیت هم شده، تزکیه هم شده: یزکیهم و یعلمهم الکتاب و الحکمه. امام نقش پیامبران را ایفا می فرمودند، خودشان می فرمودند «العلماء ورثه الانبیا» و در کتاب ولایت فقیه روی این تاکید می کردند. آنچنان تنفرآمیز از اسلام امریکایي و لیبرالها صحبت می کرد که همه از آن تنفر شوند. اگر دیدید اسلام امریکایي زبان باز کرده در جامعه بدانید امام و خط امام غریب شده است. شما به سهم خودتان نگذارید امام غریب شود. اگر چه به شما بگویند تندرو. تعابیر امام را هرجا بکار ببرید به شما تندرو خواهند گفت. اینهایی که به کسانی که مثل امام نفرت دارند از منافقین و لیبرالها و اسلام امریکایی اتهام تندرو بودن مي‌زنند اگر به امام برسند درباره امام چه قضاوتی خواهند داشت؟

اما چرا امام بعد ازدفاع مقدس نگران اسلام تقلبی شدند؟ به دلیل اینکه خیالشان راحت بود اسلام قدرت پیدا کرده. حالا که اسلام قدرت پیدا کرده بازار سیاه پیدا می کند. کالای قلابی اسلام را به بازار می آوردند. این یک قاعده است.
مثلا اخلاق اگر جا افتاد شما منتظر اخلاق قلابی باشد. معنویت اگر جا اتفاد منتظر معنویت قلابی باشید. دفاع مقدس اگر در جامعه سکه بازار شد و رواج پیدا کرد شما منتظر تفسیر قلابی از دفاع باشید. شهدا وقتی که در جامعه حرمت پیدا کردند شما منتظر دفاع قلابی از شهدا باشید. اگر پای یک فیلم نشستید و چهار تا رزمنده را نشان داد زود خوشحال نشوید. صبر کنید و زود قضاوت نکنید. الان دور بازار رزمنده هاست. رزمندها دیگر غریب نیستند. دور شهداست. ضد انقلاب هم می آید مرگ بر اصلی ترین ارزشهای این انقلاب بگوید در کنارش شهدا را با احترام یاد می کند. لذا ما دیگر خوشحال نمی شویم فیلم دفاع مقدسی ساخت شود صبر می کنیم ببینم چی ساخته شده. باید ببینم کدام رزمنده و شهید را می گويد.

ما ذوق زده نمی شویم اگر کسی کار معنوی انجام بدهد. چون بازار معنویت رونق پیدا کرده شما باید منتظر نفاق باشید. این یک قاعده است. اخلاق رونق پیدا کرده است، الان هر فتنه گری از اخلاق صحبت می کند. به حدی این مسئله شیوع پیدا می کند که بدون سوء ظن نمی شود اسلام خواهی کسی را پذیرفت. برای اینکه ما در دوراني هستیم که امام ترسیم کرده: دوران تثبیت جایگاه اسلام

بقیه در ادامه مطلب....

وی بیان داشت: امام در عین ساده زیستی همیشه تمیز و پاکیزه بود و همواره عطر می زدند و مرتب بودند. یک زمان که امام در عراق بودند پیشنهاد کردیم که با توجه به گرمی بیش از حد هوا در کوفه به باغی در همان حوالی بروند تا کمی حال و هوای ایشان عوض شود، اما ایشان گفتند چطور من این گونه رفتار کنم در حالی که دوستان ما در ایران در زندان هستند و در هوای گرم به سر می برند......

بقیه در ادامه مطلب....

 «امريكا هم هيچ غلطى نمى‏تواند بكند، و جوان‌ها هم مطمئن باشند كه امريكا هيچ غلطى نمى‏تواند بكند.»[1]

بقیه در ادامه مطلب...

هرگونه توقف، خودشگفتی و تلاش برای کسب محبوبیت، ممنوع/ بیداری‌اسلامی، دارای مبنا و ریشه است

رهبر معظم انقلاب در اجتماع عظیم دلدادگان وشیفتگان امام خمینی (ره) تاکید کردند: بزرگنمایی محافل سیاسی دنیا درباره خطر ایران هسته ای، دروغ و فریبی بیش نیست زیرا ترس آنها از ایران"هسته ای" نیست بلکه ترس اصلی آنها از ایران "اسلامی" است.

هنگامی که صحبت از امام شد، دکتر طنطاوی شیخ وقت الازهر گفت: «الخمینی فی قلبی»!

بعضی از نگهبان‌ها با دیدن سیل عظیم اسرایی که برای امام گریه می‌کردند، مات و مبهوت بودند. شاهد گریه دو نگهبان سامی و علی جارالله بودم. دکتر مؤید برای امام نارحت بود ولی پنهان می‌کرد.

به گزارش مشرق ، رهبر معظم انقلاب با بیان اینکه امام (ره) در مواجهه با سختی ها و مصیبت ها صبورانه و مقتدارنه برخورد می کرد و کمتر کسی گریه امام را در مواجهه با وقایع انقلاب مشاهده کرده است می فرمایند : معنويت مردم و خانواده‏ى شهدا و اخلاص رزمندگان در جبهه ‏ها ، امام را به هيجان مى‏ آورد. من چند بار گريه‏ ى امام را - نه فقط به هنگام روضه و ذكر مصيبت- ديده بودم. هر دفعه كه راجع به فداكاري هاى مردم با امام صحبت مى‏ كرديم، ايشان به هيجان مى ‏آمدند و متأثر مى‏ شدند. مثلًا موقعى كه در محل نماز جمعه ‏ى تهران، قلكهاى اهدايى بچه‏ ها به جبهه را شكسته بودند و كوهى از پول درست شده بود، امام (ره) در بيمارستان با مشاهده‏ اين صحنه از تلويزيون متأثر شدند و به من كه در خدمتشان بودم، گفتند: ديدى اين بچه ‏ها چه كردند؟ در آن لحظه مشاهده كردم كه چشمهايشان پُر از اشك شده است و گريه مى‏ كنند.

بار ديگر موقعى گريه ‏ى امام را ديدم كه سخن مادر شهيدى را براى ايشان بازگو كردم: در شهرى سخنرانى داشتم. بعد از پايان سخنرانى، همين كه خواستم سوار ماشين شوم، ديدم خانمى پشت سر پاسدارها خطاب به من حرف مى‏ زند. گفتم راه را باز كنيد، تا ببينم اين خانم چه‏ كار دارد. جلو آمد و گفت: از قول من به امام بگوييد بچه ‏ام اسير دست دشمن بود و اخيراً مطلع شدم كه او را شهيد كرده ‏اند. به امام بگوييد فداى سرتان، شما زنده باشيد؛ من حاضرم بچه‏ هاى ديگرم نيز در راه شما شهيد شوند. من به تهران آمدم، خدمت امام رسيدم، ولى فراموش كردم اين پيغام را به ايشان بگويم. بعد كه بيرون آمدم، سفارش آن مادر شهيد به ذهنم آمد. برگشتم و مجدداً خدمت امام رسيدم و آنچه را كه آن خانم گفته بود، براى ايشان نقل كردم. بلافاصله ديدم آن‏چنان چهره‏ ى امام درهم رفت و آن‏چنان اشك از چشم ايشان فروريخت، كه قلب من را سخت فشرد.

برادران عزيز! عامل اخلاص امام (ره) و رابطه‏ او با خدا و نيز اخلاص مردم، تاكنون ما را به اينجا رسانده است؛ بعد از اين هم بايد همين‏گونه باشد. اگر هدفها و راه ما ، هدفها و راه امام است، وسايل ما هم بايد وسايل امام باشد. وسيله‏ ى امام (ره) ، كمك گرفتن از خدا بود. بياييد از خدا كمك بگيريم. اين كار، با زبانِ تنها ميسر نيست؛ بلكه با خلوص و اخلاص عملى و ترك گناه و تقويت رابطه‏ى بين خود و خدا كه در قلب انسان جاى مى‏گيرد، عملى است. اين، درس هميشگى امام براى ماست.

به گزارش مشرق ، رهبر معظم انقلاب آیت الله خامنه ای شخصیت امام(ره) را قابل مقایسه با هیچکدام از رهبران دنیا نمی دانند و در این مورد می فرمایند : شخصيت امام (ره) با هيچ‏كدام از رهبرهاى دنيا قابل مقايسه نيست؛ او را فقط با پيامبران و اوليا و معصومان (ع) مى‏ توان مقايسه كرد. او شاگرد و دنباله‏ روِ آن‏ها بود و به همين خاطر نمى ‏توان با رهبرهاى سياسى دنيا مقايسه‏ اش كرد. ما رهبرهاى سياسى دنيا را مى‏ شناسيم و تاريخ مبارزه‏ ى آن‏ها و ملتها را با دقت مطالعه كرده ‏ايم؛ واقعاً حيف است كه به آن‏ها رهبر بگوييم و امام را هم با همين عنوان ياد كنيم. اگر به آن‏ها رهبر بگوييم، بايد عنوان ديگرى براى امام (ره) انتخاب كنيم. او اصلًا از جنس و خميره‏ ى انبيا بود. توصيف و ترسيم چهره‏ى آن عزيز خدا و عزيز بندگان صالح او، واقعاً خيلى مشكل است.
 

بیانات مقام معظم رهبری در تاریخ 18/ 03/ 1368

 عضو مجلس خبرگان رهبري با تأكيد بر اينكه امتحان الهي براي كساني كه با سرنوشت جامعه سروكار دارند، سنگين‌تر و دشوار‌تر است گفت: بنده بيش از 60 سال تجربه سياسي و اجتماعي داشته و از نزديك شاهد تحولات زيادي بوده‌ام، اما با وجود اين تجربه، در فتنه 88 هرگز احتمال هم نمي‌دادم كه چنين افرادي كه سال‏ها در خدمت انقلاب اسلامي بوده‌اند وحتي از امام (ره) حكم‌هايي دريافت كرده بودند، در آخر پيري دست به توطئه براي براندازي نظام بزنند.

آيت‌الله مصباح يزدي در ديدار با تعدادي از كاركنان و مديران وزارت اطلاعات با بیان اینکه درستي كارهاي اختياري انسان مرهون شناخت صحيح اوست، ادامه داد: شناخت‌ها انواع مختلفي دارند كه هر انساني با توجه به تصميم‌گيري‌هاي خود در ابعاد فردي و اجتماعي، سعادت يا شقاوت خود را رقم مي‌زند و حتي اين شناخت‌ها منجر به پذيرفتن مسئوليت‌هاي اجتماعي توسط فرد مي‌شود.

رئيس مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره) اظهار داشت: پس از انقلاب سعي شد تا سطح معلومات و فرهنگ جامعه در همه زمينه‌ها ارتقا پيدا كند، ولي هنوز تا حد مطلوب فاصله زيادي داريم، چرا كه حتي بنيادي‌ترين مسائل انقلاب براي بسياري از مسئولين سطح بالاي كشور شناخته نشده است وحتي اگرشعارهايي مي‌دهند، در عمل، گرايش‏شان به اين شعارها سطحي است.

وي با بیان اینکه از آغاز تاريخ زندگي بشر تاكنون همواره قدرت در جوامع در حال تغيير و دست به دست شدن بوده است، ادامه داد: نگاهي گذرا به تاريخ كشورها و كشور خودمان اين مسأله را روشن كرده و آيات قرآن نيز مؤيد صحت اين گفتار است.

به گفته این عضو مجلس خبرگان رهبری در تاريخ اسلام نيز چنين چيزي وجود داشته و هنوز پيامبر (ص) دفن نشده بود كه عده‌اي به فكر گرفتن قدرت و رسيدن به حكومت افتادند.

وی با یادآوری آياتی از قرآن كريم، اين تغيير حكومت‌ها و جابجايي قدرت‌ها را سنت الهي دانست و افزود: اين جابجايي قدرت‌ها در واقع امتحان الهي براي سنجش افراد و گروه‌هاست، هرچند خداوند به عملكردها عالم است، اما خواسته تا افراد خودشان سرنوشتشان را رقم بزنند.

علامه مصباح يزدي با تاکید بر اينكه همه افراد حتي پيامبران مورد آزمايش قرار مي‌گيرند، ادامه داد: پيروزي انقلاب اسلامي نيز امتحان الهي است و هركس در اين انقلاب مقام بالاتري داشته باشد، امتحان وي دشوارتر و مسئوليتش سنگين‌تر است.

بقیه در ادامه مطلب...

امام‌خمینی: هرگاه در صنعت و فرهنگ ابتکار داشتیم نویسندگان غربزده مسخره‌مان کردند!/اگر بخواهیم همه چیز می‌توانیم بسازیم

« بايد هوشيار و بيدار و مراقب باشيد كه سياست بازان پيوسته به غرب و شرق با وسوسه‏هاى شيطانى شما را به سوى اين چپاولگران بين المللى نكشند؛ و با اراده مصمم و فعاليت و پشتكار خود به رفع وابستگيها قيام كنيد.و بدانيد كه نژاد آريا و عرب از نژاد اروپا و امريكا و شوروى كم ندارد و اگر خودىِ خود را بيابد و يأس را از خود دور كند و چشمداشت به غير خود نداشته باشد، در دراز مدت قدرت همه كار و ساختن همه چيز را دارد.»

حضرت امام خمینی(رحمت الله علیه) نیز در وصیتنامه ی سیاسی-الهی خود، با نگاهی به عملکرد استعمارگران در این زمینه و آثار شوم آن در اقتصاد و فرهنگ کشورها،نسبت به این مسئله اینگونه هشدار می دهند: «از جمله نقشه‏ها كه مع الأسف تأثير بزرگى در كشورها و كشور عزيزمان گذاشت و آثار آن باز تا حد زيادى به جا مانده، بيگانه نمودن كشورهاى استعمارزده از خويش، و غربزده و شرق‏زده نمودن آنان است به طورى كه خود را و فرهنگ و قدرت خود را به هيچ گرفتند و غرب و شرق، دو قطب قدرتمند را نژاد برتر و فرهنگ آنان را والاتر و آن دو قدرت را قبله گاه عالم دانستند و وابستگى به يكى از دو قطب را از فرائض غير قابل اجتناب معرفى نمودند! و قصه اين امر غم‏انگيز، طولانى و ضربه‏هايى كه از آن خورده و اكنون نيز مى‏خوريم كشنده و كوبنده است.

امام میراث‌دار همه صاحبان عهد بود در شب یلدای تاریخ

دست ما اگر به نخل بلند وجود او نمی‌رسد، دست خمینی که می‌رسید. او آمد تا معنای «انتظار» را به این امت بیاموزد، در آینه وجودِ خود که اسوۀ مصادیق منتظران بود، و اکنون دیگر دور افلاک را مرادی نیست جز آنکه منتظر مهدی باشد.

امام(ره) به ما آموخت که «انتظار در مبارزه است» و این بزرگترین پیام او بود، و پس از او، اگر باز هم امیدی ما را زنده می‌دارد همین است که برای ظهور آخرین حجت حق مبارزه کنیم. امام(ره) ما را آموخت که عرفان را با مبارزه جمع کنیم و خود بهترین شاهد بود که بر این مدعا که عرفان عین مبارزه است

داغ‌های همه تاریخ را ما به یکباره دیدیم، چرا که ما امت آخر الزّمانیم، و خمینی، این ماه بنی‌هاشم، میراث‌دار همه صاحبان عهد بود در شب یلدای تاریخ، در عصر اِدبار عقل و فلک‌زدگی بشر، در زمانۀ غربت حق، در عصری که دیگر هیچ پیامبری مبعوث نمی‌شد و هیچ منذری نمی‌آمد خمینی میراث‌دار همه انبیا و اسباط ایشان بود و داغ او بر دل ما، داغ همه اعصار، داغی بی تسلّی.

ما را این گمان نبود هرگز که بی او بمانیم. آخر او آیتی بود که «ثقلین» را در وجود خود معنا می‌کرد، همۀ «ما تَرَک رسول الله» را، و ما می دانستیم که زمین و زمان می‌گردند تا انسان هایی چون او، هر هزار سال یکی، پای به دنیای گذارند. آخر آدم‌هایی چون او، قطب سنگ آسیاب افلاکند، مصداق حدیث «لو لاک»اند و غایت الغایات وجود....

بقیه در ادامه مطلب...

 رهبر معظم انقلاب در خاطره ای به بیان واکنش امام خمینی نسبت به اعتراض ها علیه عملکرد بنی صدر پرداختند و ضمن تاکید بر صبر و دوراندیشی امام (ره) به رفتار پر محبت ایشان اشاره کردند و فرمودند : در زمان رياست جمهورى بنى‏صدر، وقتى مأيوس شديم از اينكه امام حرف ما را در باره‏ى آقاى بنى‏ صدر قبول بكنند، خدمت ايشان رفتيم. ما يكى‏يكى مى‏رفتيم، چند نفرى مى‏ رفتيم، نوشته ا‏يى مى‏گفتيم، زبانى مى‏گفتيم. من يك‏بار خدمت امام رفتم و صريحاً گفتم من به اين نتيجه رسيده‏ام كه چون ديگر نمى‏شود با آقاى بنى‏صدر برخورد بكنيم، من به همان روش قبل از انقلاب بايد عمل بكنم. ما قبل از انقلاب حرفهايى مى‏زديم، كه وقتى كسى در آن حرفها مى‏انديشيد، موضعى نسبت به آن دستگاه پيدا مى‏كرد. من به ايشان گفتم مجبورم الآن حرفهايى بزنم، كه وقتى كسى درباره‏ى آن‏ها انديشيد، موضعى عليه آقاى بنى‏صدر بگيرد.

امام نگاه كردند و تبسمى كردند و هيچ‏چيز نگفتند. در آن زمانها، گاهى مى‏شد كه من با دل پُر خدمت امام مى‏رفتم؛ اما وقتى مى‏آمدم، به رفقا مى‏گفتم كه امام دستى به سر و صورت ما كشيدند و لقمه‏ى حلوايى با لطف و نگاه خودشان در دهان ما گذاشتند، ما را رها كردند؛ بعد كه مى‏آمديم، باز در سخنرانى خودشان مى‏گفتند: آقاى رئيس‏جمهور، آقاى بنى‏صدر! يعنى همان، همان بود! ايشان مصلحت مى‏ديدند؛ چون بالاخره ايشان حكيم بودند. امام يك حكيم به معناى واقعى بود؛ يعنى واقعاً پشت ديوار و پشت حجاب را مى‏ديد، كه ماها قادر نبوديم آن را ببينيم. ايشان چيزهاى خيلى ريزترى از آنچه كه در حد ديد ما بود و هست، مى‏ ديد

  به نقل از خبرآنلاین، "مجید جوادی نسب" عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله است. متخصص مراقبت های ویژه و عضو تیم پزشکی امام که روزها و شب های فراوانی را در جماران سپری کرده است و حالا شاهد عینی ماست و راوی حقایقی ناگفته و نکته هایی منتشر نشده از سبک زندگی مردی به نام " آقا روح الله خمینی".
آنچه در پی می آید تنها بخشی از ناگفته هایی خواندنی و راز هایی شنیدنی از سال ها بودن و زیستن جناب جوادی نسب در جماران است. پرسش ها را حذف کردیم و گفتارها را از پس یکدیگر آوردیم تا نکته های نهفته بیشتر نمایان شود :
 

صبح ها از دو ساعت قبل از نماز بیدار می شدند
قدم زدن، مطالعه کردن، گوش دادن به اخبار، دعا خواندن، ملاقات ها، خواب قیلوله و... همه اینها وقت مشخصی داشت. شانه زدن، ادکلن زدن و مرتب کردن محاسن سر ساعت انجام می شد. وقتشان هیچ وقت تغییر نمی کرد. جمعه ها اول می رفتند حمام. ساعت هشت و پنج دقیقه دستگاه فرستنده جدا می شد تا نه و پنج دقیقه. این کار همیشه راس ساعت انجام می گرفت. ملاقات ها هم راس ساعت انجام می شد. صبح ها از دو ساعت قبل از نماز بیدار می شدند و مشغول عبادت بودند. اینها یک سیستم برنامه ریزی دقیق برای همه ما ایجاد کرده بود.

یک بار قرآن را زیر مفاتیح گذاشتم...
یک بار درباره قرآن و مفاتیح اشتباه کردم. قرآن را زیر مفاتیح گذاشتم. ایشان با لحن مهربانی گفتند: "هیچ وقت قرآن را زیر مفاتیح نگذارید و روی قرآن هیچ چیزی را قرار ندهید." ایشان برای قرآن خیلی احترام قائل بودند.

پماد خیار و ماجرای جوراب سرمه ای ساق بلند
پوست دست و پای امام شدید خشک می شد. تجویز شده بود که باید یک روز در میان، پماد خیار بزنند. یک پماد ایرانی بود که هر یک روز در میان کل دست و پای ایشان را پماد می زدیم. هر بار که می رفتم و کار را انجام می دادم امام با یک حالت مهربانی می فرمودند " سلامت باشید." به طور مرتب این پماد زده می شد.
بعد از مالیدن پماد جورابشان را پایشان می کردم. یک جوراب سرمه ای رنگ ساق بلند که خیلی کهنه بود که زیر و رویش اصلا قابل تشخیص نبود. اینقدر کهنه شده بود. یک بار این جوراب را اشتباه پای امام کردم و ایشان لنگه دوم را گرفتند و خطی نازک روی جوراب را نشان دادند و گفتند این خط ، خط زیر جوراب است.
مانیتور، قلب امام را در وضعیت قرمز و بمباران چگونه نشان می داد؟
وقتی که ایشان در سی سی یو بودند و پدافند شروع به کار کرد، اعلام وضعیت قرمز شد. می دانید که جماران هم یکی از نقاط حساس بود. البته ایشان هیچ وقت نپذیرفت که به پناهگاهی که در آن نزدیکی درست کرده بودند برود. آقا خیلی آرام گفتند که چراق را خاموش کنید. یعنی یک رفتار عقلانی و منطقی و موضع امنیتی در برابر واقعه. بعد خود ما قلبمان شروع می کرد به تپیدن از بمب باران و موشک باران. من که قلب امام را با مانیتور کنترل می کردم، دیدم ذره ای تغییر پیدا نکرده. خیلی این عجیب بود. طبیعتا در آن وضعیت باید دچار تغییر می شد. ضربان قلب ما می زد اما قلب امام انگار که آرام تر از قبل باشد مشغول کار خودش بود. انگار که هیچ اتفاقی نیافتاده.

بقیه در ادامه مطلب.....

یک بار از جبهه آمده بودم و عصر در خانه آقا خدمت ایشان رسیدم و گزارش عملیات‌ها را دادم. نماز مغرب و عشا را پشت سر ایشان خواندیم و فرمودند: «آقارحیم! برای شام می‌مانی یا می‌روی؟» گفتم: «شام علما برکت دارد. اگر اجازه بدهید می‌مانم». آقا فرمودند: «از بیرون برایت شام بگیریم یا هر چه در خانه هست می‌خوری؟» گفتم: «آقا! هر چه در خانه هست می‌خورم». شام رئیس‌جمهور یک املت ساده بود....

دستیار و مشاور عالی فرمانده معظم کل قوا در گفت‌وگویی مشروح فراز و فرودهای سال‌های مجاهدت و نقش بی‌بدیل رهبری برای پیگیری خط امام(ره) را تشریح کرد.

سردار سرلشکر سیدیحیی رحیم صفوی فرمانده پیشین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و دستیار و مشاور عالی فرمانده معظم کل قوا در آستانه سالگرد عروج ملکوتی حضرت امام خمینی و آغاز رهبری حضرت آیت الله خامنه‌ای در گفت‌وگویی با نشریه «پاسدار اسلام»، از خاطرات خود از خمینی کبیر و خلف صالح او و همچنین فراز و فرودهای سال‌های مجاهدت و نقش بی‌بدیل رهبری در پیگیری خط امام‌ و هوشمندی منحصر به فرد معظم‌له در هدایت کشتی متلاطم انقلاب اسلامی و عبور دادن آن از مهلکه‌های خطیر سخن گفته است.

متن این مصاحبه به نقل از فارس در پی می آید:
 

بقیه در ادامه مطلب....

چرا خداوند و ملايکه، بر محمد و آلش درود می فرستند؟

چرا برخی از فقهاء اسلامی پس از شنیدن نام پیامبر اکرم (صلوات‌الله‌علیه‌و‌آله) تلاوت صلوات را واجب تلقی فرموده اند؟

چرا قبل و بعد هر جمله و یا بند بند برخی از دعاها و به ویژه برخی از دعاهاي صحيفه سجادیه با ذکر صلواتي همراه شده است؟

با این که دعاهاي ماه شعبان، از جمله مناجات شعبانيه ودعاهای صلوات بر اهل بیت (علیهم السلام) از طریق خود حضرات معصومین (علیهم السلام) ارايه شده، چراباز خود ایشان، برخود صلواتی هدیه می کند؟ و مگر امامان ما خود از اهل­­بيت (علیهم السلام) نبوده اند؟ چون جواب اخیر مثبت است، پس چرا خودشان بر خود درود و صلوات می فرستاده و از اين تكرار چه منظوری داشته اند؟

چرا دعا تحت حجاب است و صلوات آن را از حجاب در می آورد؟

پاسخ در ادامه مطلب....

انتقاد یعنی این که کسی چیزی می گوید یا این که رفتاری دارد که ما آن را نقد و بررسی می کنیم. نقد و بررسی به نفسه هیچ اشکالی ندارد، حتی در اصل دین هم شما حق نقد و بررسی دارید. تنها باید شرایط نقد و بررسی را ملاحظه کرد و سپس پاسخش را بشنوید و بایستید جواب بگیرید. گاهی از اوقات غرض از انتقاد، خراب کردن دیگری است که کاری ناپسند و خلاف اخلاق و یا شرع است و گاهی کسی را نقد می کنند تا فعالیّت، تلاش و کارش بهتر شود که این گونه برخورد بسیار خوب و پسندیده است.

امّا مقام معظم رهبری (دامت برکاته) در حدّ مشکلات نظام و برنامه های راهبردی نیز مشاورانی دارند که برای همین امر در جلسات عدیده ای حضورشان می رسند و وقتی موضوعی مطرح شود، جناب ایشان با توجه به نظر کارشناسان و اصول جدی پیرامون آن موضوع، نظر قاطع خود را بیان می کنند.

چیزی که مهم است این است که خداوند متعال در قرآن می فرماید: «إذاقضی الله و رسوله أمراً ماکان لهم الخیرة فی أمرهم»(سوره احزاب آیه 36) وقتی که خدا و رسولش کاری را به شکل قاطع بیان فرمودند دیگر جای اختیار برای مردم نیست. یعنی تا پیامبر در مقام مشورت خواهی از این وآن است، شما می توانید نظر مشورتی بدهید و ایشان را کمک کنید که خیلی هم خوب است و پیشنهادات و نظرات مختلف مطرح می شود، و در واقع این خود یکی از وظائف امّت اسلامی است که در لسان روایات بیان شده است که باید"النصیحة لأئمة المسلمین" خیرخواهی نسبت به امامان مسلمین داشته باشند. امّا در نهایت باید کسی باشد که حرف آخر و تصمیم نهایی و قاطع را بگیرد که پس از آن بدون هیچ انتظاری آن دستور عملیاتی شود. در دوران حضور امام معصوم و پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) بر مبنای عقل و قرآن این امر اتفاق می افتاد و در دوران غیبت نیز مقام ولایت فقیه این کار را انجام می دهند. بنابراین، اگر مقام ولایت فقیه حکمی دادند دیگر پس از آن حکم چیزی نباید گفت، و این حکم برای همگان واجب الاطاعه است حتی برای کسانی که خودشان صاحب نظر باشند. که حکم حاکم بر نظر همگان و حتی صاحب نظران و کارشناسان نیز مقدم و نافذ است. ناگفته نماند که به اعتقاد بنده فصل الخطاب بودن مقام ولایت کف ولایت پذیری است نه سقف آن که برخی این گونه پنداشته اند و مع الأسف برخی این کمترین را هم برنتابیده و به اسلام و مسلمین آن آورده اند که قرن ها دیگر انسان ها بر آن آتش، سوخته اند و ساخته اند.
 

قبل از هر چه شفقّت به آن ها داشته باشید، باید نسبت به افراد گنهکار دلسوز بود و از هر راه مناسب برای هدایت آن ها استفاده کرد. گاه وظیفه امر به معروف و نهی از منکر است که شرائطی دارد و جهت آشنایی با شرائط آن به رساله مرجع محترمتان مراجعه کنید. و اگر نشد در این صورت نسبت به بی ایمانی اعضای خانواده وظیفه ای ندارید. امّا با اتخاذ شیوه تربیتی از ارشاد و اصلاح جوان ترها دریغ نکنید که در آینده آن ها مؤمن و با تقوا شوند، و از کنار بزرگترهای بی ایمان به راحتی بگذرید، گوئیا وجود خارجی ندارند. و از بحث های بیهوده بپرهیزید که عمرتان به تباهی می افتد.

ناگفته نماند که اگر رفتار خود ما زیبنده باشد، خود دعوت به خیر است، همیشه دعوت زبانی کارآمد و کارساز نیست که دعوت عملی گاه کارآمدتر است، چنان که حضرت صادق (علیه السلام) فرموده اند: "کُونُوا دُعاةَ النّاس بِغیرِ ألسِنَتِکُم" مردم را به غیر زبان هایتان یعنی با عمل دعوت کنید.
 

دکترآقاتهرانی